มีเรื่องราวที่โด่งดังที่อาจารย์ของเราได้ทิ้งไว้ในหมู่บูชิโด (วิถีแห่งนักรบ) ไม่ว่าจะเป็นเซน การจัดดอกไม้ และพิธีชงชาซึ่งทั้งหมดนี้เป็นการสืบสานประเพณีอันยาวนานในญี่ปุ่น อย่างไรก็ตาม ความโหดร้าย และสิ้นหวังในช่วงระหว่างสงคราม และหลังสงคราม ซึ่งทำให้ชาวญี่ปุ่นเผชิญความทุกข์ยากจากภาวะขาดแคลนสิ่งจำเป็นในชีวิตประจำวัน ทำให้ต่อมาเกิดความคิดที่ว่า “เงินเพียงอย่างเดียวแก้ปัญหาทุกอย่าง” เราใช้ GNP และ GDP เป็นตัวชี้วัดความสุขในสังคมญี่ปุ่นช่วงหลังสงคราม แต่สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่ตัวเลขที่สะท้อนความสุขของเราอย่างแท้จริง ตัวอย่างเช่น แม้ว่าเราภูมิใจที่อัตรา GNP ที่สองของโลกแต่นั่นยังรวมถึงการใช้จ่ายสาธารณะที่ไม่จำเป็น ไม่ว่าจะเป็นการพัฒนาโรงไฟฟ้าปรมาณู สารเติมแต่งที่เป็นพิษในอาหาร และการพัฒนาที่ทำลายสิ่งแวดล้อม GNP ไม่สามารถวัดโลกที่สวยงามของเรา คำพูดที่ดี ความกล้าหาญ ความรัก ความอ่อนน้อมถ่อมตน และความเป็นอยู่ที่ดีของเด็ก ๆ ได้ ฉันเชื่อว่ามันเป็นหนทางอันยาวไกลกว่าเราจะไปถึงความสุขที่แท้จริง เว้นแต่เราจะเปลี่ยนการให้น้ำหนักของเราจากเงินและวัตถุในยุคสมัยที่นักการเมือง และผู้นำธุรกิจถูกทำให้มืดบอด จากการมองเห็นคุณค่าที่แท้จริง มาเป็นการให้ความสำคัญกับ วิถีการใช้ชีวิต ที่อาจารย์สมัยโบราณของเราได้ค้นพบ และทิ้งไว้เป็นมรดก เหตุใดจึงมีปัญหาที่ไม่สิ้นสุด และเป้าหมายชีวิตของผู้คนมากมายที่สูญหายไปกับสังคม แม้ว่ามันจะเต็มไปด้วยวัตถุต่างๆ ที่เราสามารถหาซื้อ และโยนทิ้งไปได้ ในทางกลับกัน ทำไมผู้คนที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ห่างไกลของประเทศไทย กลับรู้สึกขอบคุณชีวิต และมีความพึงพอใจในชีวิตของตัวเอง ทั้งๆ ที่พวกเขาเป็นเด็กกำพร้า ไม่ได้รับการศึกษา และยากจน ในบางประเทศ ผู้คนสูญเสียคุณค่าที่แท้จริงของชีวิต ท่ามกลางกระแสวัตถุนิยมในบางประเทศ วิถีชีวิต และวัฒนธรรมอันดีงามค่อยๆ สูญหาย เพราะการรุกรานทางทรัพยากรของคน และประเทศศอื่นๆ ในยุคศตวรรษที่ 21 ที่เราไม่สามารถปฏิเสธการเชื่อมต่อกับประเทศต่างๆ เพื่อสร้างโลกที่ดีกว่า เราสามารถค้นพบคุณค่าที่แท้จริงจากผู้คนชายชอบในประเทศไทยกลุ่มนี้ได้ ฉันคิดว่ามันมีความหมายที่เราจะกลับมาไตร่ตรอง และทบทวนการใช้ชีวิต และเป้าหมายชีวิตอีกครั้งหนึ่งว่าเรามีชีวิตไปเพื่ออะไร ฉันเชื่อว่าทุกชีวิตเกิดมาพร้อมเป้าหมายทางชีวิต และจิตวิญญาณ นั่นคือสิ่งที่ติดตัวเรามาตั้งแต่แรกเกิด ไม่ใช่สิ่งที่เราถูกสอน ศูนย์การเรียนบ้านสายรุ้ง ต้องการเริ่มต้นด้วยการอยู่ร่วมกัน ระหว่างธรรมชาติ และมนุษย์ และต้องการส่งเสริมปรัชญาการใช้ชีวิตรูปแบบนี้ เราต้องการให้โลกใบนี้เป็นโลกที่ดีขึ้น เป็นพื้นที่ให้เพื่อนของเราทุกๆ คน ได้แสวงหา และสำรวจคุณค่า และความเป็นไปได้อันไร้จำกัดของพวกเขา
มีเรื่องราวที่โด่งดังที่อาจารย์ของเราได้ทิ้งไว้ในหมู่บูชิโด (วิถีแห่งนักรบ) ไม่ว่าจะเป็นเซน การจัดดอกไม้ และพิธีชงชาซึ่งทั้งหมดนี้เป็นการสืบสานประเพณีอันยาวนานในญี่ปุ่น
อย่างไรก็ตาม ความโหดร้าย และสิ้นหวังในช่วงระหว่างสงคราม และหลังสงคราม ซึ่งทำให้ชาวญี่ปุ่นเผชิญความทุกข์ยากจากภาวะขาดแคลนสิ่งจำเป็นในชีวิตประจำวัน ทำให้ต่อมาเกิดความคิดที่ว่า “เงินเพียงอย่างเดียวแก้ปัญหาทุกอย่าง”
เราใช้ GNP และ GDP เป็นตัวชี้วัดความสุขในสังคมญี่ปุ่นช่วงหลังสงคราม แต่สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่ตัวเลขที่สะท้อนความสุขของเราอย่างแท้จริง ตัวอย่างเช่น แม้ว่าเราภูมิใจที่อัตรา GNP ที่สองของโลกแต่นั่นยังรวมถึงการใช้จ่ายสาธารณะที่ไม่จำเป็น ไม่ว่าจะเป็นการพัฒนาโรงไฟฟ้าปรมาณู สารเติมแต่งที่เป็นพิษในอาหาร และการพัฒนาที่ทำลายสิ่งแวดล้อม GNP ไม่สามารถวัดโลกที่สวยงามของเรา คำพูดที่ดี ความกล้าหาญ ความรัก ความอ่อนน้อมถ่อมตน และความเป็นอยู่ที่ดีของเด็ก ๆ ได้
ฉันเชื่อว่ามันเป็นหนทางอันยาวไกลกว่าเราจะไปถึงความสุขที่แท้จริง เว้นแต่เราจะเปลี่ยนการให้น้ำหนักของเราจากเงินและวัตถุในยุคสมัยที่นักการเมือง และผู้นำธุรกิจถูกทำให้มืดบอด จากการมองเห็นคุณค่าที่แท้จริง มาเป็นการให้ความสำคัญกับ วิถีการใช้ชีวิต ที่อาจารย์สมัยโบราณของเราได้ค้นพบ และทิ้งไว้เป็นมรดก
เหตุใดจึงมีปัญหาที่ไม่สิ้นสุด และเป้าหมายชีวิตของผู้คนมากมายที่สูญหายไปกับสังคม แม้ว่ามันจะเต็มไปด้วยวัตถุต่างๆ ที่เราสามารถหาซื้อ และโยนทิ้งไปได้
ในทางกลับกัน ทำไมผู้คนที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ห่างไกลของประเทศไทย กลับรู้สึกขอบคุณชีวิต และมีความพึงพอใจในชีวิตของตัวเอง ทั้งๆ ที่พวกเขาเป็นเด็กกำพร้า ไม่ได้รับการศึกษา และยากจน
ในบางประเทศ ผู้คนสูญเสียคุณค่าที่แท้จริงของชีวิต ท่ามกลางกระแสวัตถุนิยม
ในบางประเทศ วิถีชีวิต และวัฒนธรรมอันดีงามค่อยๆ สูญหาย เพราะการรุกรานทางทรัพยากรของคน และประเทศศอื่นๆ
ในยุคศตวรรษที่ 21 ที่เราไม่สามารถปฏิเสธการเชื่อมต่อกับประเทศต่างๆ เพื่อสร้างโลกที่ดีกว่า เราสามารถค้นพบคุณค่าที่แท้จริงจากผู้คนชายชอบในประเทศไทยกลุ่มนี้ได้
ฉันคิดว่ามันมีความหมายที่เราจะกลับมาไตร่ตรอง และทบทวนการใช้ชีวิต และเป้าหมายชีวิตอีกครั้งหนึ่งว่าเรามีชีวิตไปเพื่ออะไร
ฉันเชื่อว่าทุกชีวิตเกิดมาพร้อมเป้าหมายทางชีวิต และจิตวิญญาณ นั่นคือสิ่งที่ติดตัวเรามาตั้งแต่แรกเกิด ไม่ใช่สิ่งที่เราถูกสอน
ศูนย์การเรียนบ้านสายรุ้ง ต้องการเริ่มต้นด้วยการอยู่ร่วมกัน ระหว่างธรรมชาติ และมนุษย์ และต้องการส่งเสริมปรัชญาการใช้ชีวิตรูปแบบนี้
เราต้องการให้โลกใบนี้เป็นโลกที่ดีขึ้น เป็นพื้นที่ให้เพื่อนของเราทุกๆ คน ได้แสวงหา และสำรวจคุณค่า และความเป็นไปได้อันไร้จำกัดของพวกเขา